Μπαίνοντας, στα δεξιά, υπήρχαν δυο
τσουβαλάκια, οι πατάτες και τα κρεμμύδια.
Τα σιχαινόμουν και τα δυο γιατί μ΄ ανατρίχιαζαν οι σκόνες. Ίδια σιχαινόμουν το
στόκο και το γύψο, ακόμη και τα λουκούμια, αλλά μ’ αυτά μπορούσα να γλείφω τα
δάκτυλά μου μετά. Αριστερά ήταν ένα ξύλινο ντουλάπι με βιτρίνα. Αποκάλυπτε θησαυρούς! Κουραμπιέδες, πιτιφούρια (πτι-φουρ) και νουαζέτες τις ΙΟΝ. Χειρότερος
πειρασμός κι απ΄ την ναζιάρα Εύα την ώρα που προσκαλεί τον Αδάμ να της δαγκώσει
το μήλο.
